Wie het over Belgische supermarktformules heeft, zal in één adem Delhaize Colruyt en Carrefour noemen, en dan Albert Heijn en Jumbo. Maar er zijn er nog meer, de een wat groter dan de ander, de een meer gericht op Vlaanderen, de ander meer op Wallonië. Zo is er ook Cora, onderdeel van Louis Delhaize Group. Cora bezit in België zeven winkelcentra waar je de Cora-hypermarkten terugvindt. Ook in Frankrijk vind je Cora-hypermarkten, zo’n zestig in totaal, maar die heeft Louis Delhaize Group aan Carrefour verkocht. En Carrefour is die aan het ombouwen. Sowieso, Louis Delhaize Group is flink aan het afbouwen eerder al ging bijvoorbeeld Delitraiteur naar Colruyt Group en de keten Louis Delhaize zou nu door Ahold Delhaize worden overgenomen. Maar hoe dan ook, mijn opdrachtgever wil zoveel mogelijk distributie in België, we hebben alle formules in kaart gebracht en het blijft overeind staan dat die zeven Cora-hypermarkten wat toevoegen aan die distributiewens van mijn opdrachtgever. En persoonlijk, ik ben dol op hypermarkten. Grote winkels, veel aanbod, ‘shops-in-shop’, grote versafdelingen en het aanbod is vaak net even anders dan in een gewone supermarkt. Mijn kinderen weten het: een nadeel en een voordeel. Als wij een hypermarkt binnenlopen, weten zij ‘dat gaat weer lang duren’, maar ze zijn dan wel even van hun vader verlost…
Maar goed, terug naar Cora. Ik heb een verkennend telefonisch gesprek met Cora gehad, en we gaan maar eens ‘buurten in België’. Belgische formules zijn om meerdere redenen prettige handelspartners, je kunt rechtstreeks met hen overleggen en je kunt rechtstreeks beleveren, dat scheelt weer marge! Maar niet bij Cora. “Jullie hebben een leuk onderscheidend product. We willen graag kijken of we samen deze producten in onze winkels op de plank kunnen zetten. Maar met wie werken jullie samen in België?” “Met wie werken we samen? Hoe bedoel je dat? Met welke retailers we al werken?”
‘Amai! Daar gaat mijn prijsstrategie. Dacht ik rechtstreeks te kunnen leveren, maar nu blijkt dat dat anders moet’
“Nee, met welke partner. Wij willen de producten namelijk niet zelf op voorraad zetten en dus heb je een distributeur of een andere partner nodig om de producten bij ons aan te kunnen leveren.”
Amai! Daar gaat mijn prijsstrategie. Dacht ik rechtstreeks te kunnen leveren, maar nu blijkt dat dat anders moet. Dat wordt terug naar de tekentafel, met de rekenmachine in de hand, want met een partner ertussen gaat dat serieus prijsdruk geven op onze huidige prijzen. Nog even terug naar het gesprek, want hoe zit het met promoties? Gaat Cora net zo diep als in Nederland (zie mijn ‘post’ op LinkedIn over de huidige promoties in Nederland), of hanteert het andere mechanismen? “Welke promoties doen jullie? Werken jullie veel met coupons (wat je in België nog geregeld ziet) of zijn het vooral afprijzingen?”
“We werken met verschillende promotietypen, 2e halve prijs, een korting van 10 tot 30%, maar ook wel met 3+1 , 2+1 of 1+1. Het hangt van de categorie af. Maar hou er rekening mee dat we wel een aantal keer per jaar een promotie willen doen met jouw product.”
Dat wordt dus nog even de folders van Cora doorspitten om te zien wat dat betekent, en vervolgens een plan maken over hoe we ons product kunnen ondersteunen. Eén ding is me duidelijk, de inkoper is serieus en is ook beslissingsbevoegd. Dus we moeten dit goed uitwerken en kijken of we met een partner ertussen tot een goede prijsbepaling kunnen komen. Uiteindelijk heeft ons product wel promoties nodig om in de Belgische markt meer bekendheid te creëren. Maar voor de Belgische retailers is een promotie een middel en geen doel. Het moet geen ‘race to the bottom’ worden.